Tredas da dicembar

[Luisa]

Trèdas da dicèmbar: Santa Lucia

La Santa Lucia, an da li nosi tradizüu,
l’e quèla ca uia-là li Festi d’anveran.
Chisà se sta üsansa la trua amò an cantunì.
u sa l’e stacia sufucada da nuità da la ós an capitul?
Dal rést a’ le, la Lüzia (par dila an dal nos dialét),
chisà sa la ga al curagiu da presentas,
tignit cünt cuma i só doni dal tep, a’ se ilora ritignuc’ prezios,
fac’ da tre mandari’, doi caramèli, quach fich sèch e poch ansema,
par i tep magar ca lera.
Difati, qèl al cunfront cun li pretesi di tzetasch,
dal rest sudifac’ sènsa distürbà al ciel?
Al donu u an regal.? Nu importa da an ghe ch’al riua,
Cuma minim l’a da ués almenu an triciclu, prima, la biciclitina dopu.
par riuà a la machinina e auanti da stu pas.
Le miga ina critica la nosa. Mei le an scì!
Le sól par regurdà li nosi tradizüu.
E se ai nos di an pö fala gio a l’ingranda pü che an di tep pasac’, mei an scì.
Ma an pensier an öl uègal par al nom – Lucia –
che ai tep pasac’ l’era cumü an di nos paes. cumù
Auguri LUCIE

Luisa Moraschinelli