Il "figliuol Prodigo" In Dialetto D'aprica

[Luisa]

Il “figliol prodigo” in dialetto d’Aprica
An òm al gh’aua dù fiöi. Al pü gióan, al dis al pai: “pai dam sübit la part da roba ca m’a spèta”. Ilóra al pai al diuit la sustanza tra i du fiöi. Póch dì dopu, al fiól pü gióan, ramat scià li söi robi, al partis an paes luntà e ilò al mangia fò tüt an bagórdi. Dac´ fondu a tüc’ i sö bé, an quèl paes, l’e riuat scià üna grand caristia e lü al s’e uignit a truas an dal bisogn. ´ndac´ da ün da quèl paes al s’e mès a li söi dipèndensi. Quèl al l’à mandàt an di càp, dre ai purscei. Par sfamas l’ares ulüt mangià a’ li carubi di purscei, ma nigü i gh’an daua. Ilóra, ragiunanduch sóra al s’e dic´: “tüc´í famei an cà dal mè pai i gh’à da mangià in abundanza, mi ´nveci, che a murì da fam! Turnarò dal mè pai e gh’a disarö: “Pai, ó pecàt contra al ciel e di frónt a ti; só pü dègn d’ès ciamat to fiól. Tratum cuma ün di tö famei”. Al s’e mès an uiag´ par turnà dal so pai. L’era amó luntà quandu al so pai al la uét e al n’à cumpasüu. Al gh’a cur ´ncontra, al gh’à trà i brasc´al col e al l’à basat sü. Al fiöl al ga dis: “pai ó pecàt cóntra al ciel e dauanti a ti . Só pü dègn d’ès cunsiderat to fiöl”. Ma al pai al órdina ai famei: “müef, tiré scià li uèsti mióri e treg-li ados, metegh l’anèl al dit e i sandai ai pé. Ciapé al uèdèl pü gras e cupel. Fóm fèsta parché stù mè fiöl l’era mort e l’e turnàt an uita, l’era dac´ pers e l’e stac´ ritruàt” e i-à ´ncuminciata la fèsta. A quèl punto, al fiöl pü grand l’era an di cap. An dal turnà, riuat apröf a cà al sènt müsica e bai. Ciamat ün di famei al ga dumanda quèl ch’al sucet. Al famei al respónd: “ le turnàt al to fredèl e al to pai là fac´ cupà al uedèl pü gras parché l’e turnat al so fiöl sa e salvu”. Lü al s’a l’è ciapada e al uleua miga ´ndà dit an cà. Ilóra al só pai l’e ´ndac´fo a cercà da cunvincial a ´ndà dit. Ma lü al ga dis al sò pai:” da tac´ agn mi at seruisi e ó mai disubidit a i tö ordagn. Epür ta m’é mai dac´ gna an cabret par fa fèsta cun i me soci. Adès ´nveci al tórna a cà stù to fiól ca l’à mangiat fo tüta la to roba cun li fummnini, par lü t’e fac´cupà al uedèl pü gras”. Al ga respónd al pai: “Mè fiöl, ti ta s’e sèmpar stac´ cun mi e quèl ch’e mè l’e a’ tò, ma s’aua da fa fèsta e ralegras parché stù tò fredèl l’era mort e l’e turnàt an uita, l’era dac´ pers e l’e stac´ ritruat”.
©Luisa Moraschinelli